Victim

Dwa dni temu zostawiłem moją kotkę Hildę na noc na dworze, bo w końcu ileż może siedzieć sama w domu. Chciałem dobrze, ale ... to był błąd. Gdy na drugi dzień otworzyłem drzwi siedziała skulona pod schodami. Początkowo myślałem, że to z zimna, bo noce bywają jeszcze dość chłodne, ale gdy po długim przywoływaniu wreszcie się ruszyła uświadomiłem sobie dlaczego to robi. To jest jeden z powodów czemu nie znoszę ludzi. Tego nie można nazwać głupotą, bezmyślnością. To po prostu okrucieństwo. Ktoś musiał jej czymś zdrowo przywalić w grzbiet, bo biedaczka ledwo co chodzi. Jeden z moich poprzednich kotów - Tiger(czyta się tak jak się pisze, a nie "tajger", bo w końcu nie pochodził z głębi jakuckiej tajgi) - też kiedyś tak wrócił, a właściwie przyczołgał się wyjąc przy tym niemiłosiernie. Weterynarz po tym jak zdiagnozował złamaną i przemieszczoną miednicę stwierdził "dobrze, że to kocur, bo kotka by porodu nie przeżyła". Z Hildą całe szczęście nie jest tak źle, chociaż teraz większość czasu spędza zwinięta w kłębek na kanapie.

Może mi ktoś wytłumaczyć skąd się biorą tacy ludzie, bo ja tego nie rozumiem? Ktoś miał ciężkie dzieciństwo i teraz musi się odreagować na zwierzęciu? Jestem w stanie zrozumieć, że nie każdy przepada za "sierściuchami". Sam nie jeden raz przeganiałem obce koty z podwórka, ale nigdy ich niczym nie okładałem ani niczym nie rzucałem w nie. Najchętniej przywaliłbym teraz w krocze temu człowiekowi, który tak urządził mi kota. Tak w ramach akcji "oko za oko - krocze za grzbiet".