wtorek, września 01, 2009

The Runes have spoken

ᚼᛒ
Czy powyższe dwie runy (Haglaz i Berkanan) są komuś znajome? W takim zapisie pewnie mało kto je widział na oczy. Wspomniane runy można jednak zapisać w formie runy łączonej, którą niejeden wielokrotnie widział w sklepie multimedialnym i bez problemu rozpoznaje. Chodzi oczywiście o biało-błękitne logo bluetooth. Tak jak Harald I Sinozęby zjednoczył Danię, Szwecję i Norwegię pod jedną koroną, tak technologia bluetooth pozwala na bezprzewodową współpracę wielu urządzeń poczynając od telefonów komórkowych, systemów nawigacji, komputerów, a kończąc na prostetycznych nogach. Jak pisałem wcześniej w końcu udało mi się zintegrować moją komórkę (SE k550) z laptopem (Philips X58) pod moim pingwinem (Archlinux, KDE 4). Postaram się pokrótce(albo i nie) opisać jak tego dokonałem. No to jedziemy.

Standardowo zabrałem się za instalację odpowiednich paczek. pacman -S bluez kbluetooth Krótkie wylistowanie urządzeń usb i widać, że sterownik do wbudowanego w laptopie modułu BT jest załadowany i urządzenie działa w trybie HCI (Host controller interface), ale o tym później. # lsusb|grep -i bluetooth
Bus 004 Device 002: ID 0a12:0001 Cambridge Silicon Radio, Ltd Bluetooth Dongle (HCI mode) Następnie wyedytowałem plik /etc/conf.d/bluetooth odkomentując usługę HID. # Run the bluetooth HID daemon (default: false)
HIDD_ENABLE="true" Oba urządzenia działają, sterownik jest, więc uruchomiłem usługę bluetooth. # /etc/rc.d/bluetooth start Szybki test za pomocą hcitool, czy aby wszystko idzie jak po maśle. 
# hcitool dev
Devices:
        hci0    00:XX:XX:XX:XX:3C
Ok. A więc mam adres BT mojego laptopa. Następnie wyszukałem urządzeń BT (komórki). 
# hcitool scan
Scanning ...
        00:XX:XX:XX:XX:EA       Lightnir
OK. No to mam adres BT komórki. Co ciekawe komputer widział telefon, ale wyszukiwanie laptopa za pomocą komórki nie działało. Jak się później dowiedziałem spowodowane było to przez ustawiony na laptopie tryb niewidoczności. Teraz tylko wystarczy sparować oba urządzenia. W tym celu trzeba wykonać połączenie z jednego urządzenia na drugie wykorzystując jeden z 26 profili BT. Ja zdecydowałem się na najprostsze z możliwych rozwiązań, a mianowicie użycie mojego telefonu jako urządzenia HID (Human Interface Device). Ten profil pozwala na korzystanie z komórki jako dodatkowej myszy/klawiatury. Jak wcześniej wspominałem moduł BT w laptopie działa w trybie HCI. By móc korzystać z telefonu w trybie HID potrzebny będzie odpowiedni demon - hidd. # hidd --connect 00:XX:XX:XX:XX:EA Po chwili na telefonie wyświetli się monit: "Nieznane prosi o udostępnienie telefonu jako pilota zdalnego sterowania. Zezwolić?". Z zezwoleniem jeszcze chwilę się wstrzymujemy, odpalamy kolejny terminal logując się na roota i uruchamiamy agenta parowania urządzeń pakietu bluez. # bluez-simple-agent Teraz na komórce zezwalamy na połączenie z laptopa, podajemy pin i zatwierdzamy. Ten sam pin wpisujemy w konsoli z uruchomionym bluez-simple-agent. Powinno to wyglądać mniej więcej tak: 
bash-4.0# bluez-simple-agent
Agent registered
RequestPinCode (/org/bluez/3717/hci0/dev_00_XX_XX_XX_XX_EA)
Enter PIN Code: 123456
Authorize (/org/bluez/3717/hci0/dev_00_XX_XX_XX_XX_EA, 00001124-0000-1000-8000-00805f9b34fb)
Po sparowaniu urządzeń można wyłączyć agenta wciskając Control-C. W tej chwili mogę się połączyć z laptopa na komórkę, ale nie w drugą stronę. Wynika to z dwóch rzeczy: a) laptop jest niewidoczny jako urządzenie BT dla komórki oraz b) automatycznie nie zezwala na połączenia przychodzące z danego urządzenia.
Niestety nie znalazłem sposobu jak to obejść w trybie tekstowym, dlatego użyłem graficznej nakładki w środowisku KDE - kbluetooth4. Problem z tym, że w moim przypadku nie działała ona zaraz po instalacji i nie wiem, czy wynikało to z mojej przesiadki z kdemod3 na kdemod i jakiś zalegających wpisach w plikach konfiguracyjnych, czy też najzwyczajniej w świecie paczki zawierały błędy. Po części przyczyną kłopotów było to, że moje konto nie należało do grupy wheel (sudo, PAM i te sprawy...), więc je do niej dodałem. gpasswd -a lightnir wheel To oczywiście nie rozwiązało to problemu. Po trochę dłuższym dłubaniu w konsoli doszedłem do przyczyny problemu. Aplikacje KDE4 wymagają działającej usługi ConsoleKit. Teoretycznie ConsoleKit powinien być uruchamiany automatycznie przez dbus i dla każdego zalogowanego użytkownika automatycznie tworzyć sesje. Teoria teorią, ale praktyka pokazuje, że na moim systemie to nie działa tak z biegu. Oczywiście mógłbym ręcznie uruchamiać sesje consolekit ck-launch-session ale znalazłem inną solucję. Zmieniłem wpisy w /etc/inittab z: 
# Boot to console
#id:3:initdefault:
# Boot to X11
id:5:initdefault:

...

# Example lines for starting a login manager
x:5:respawn:/opt/kde/bin/kdm -nodaemon
na: 
# Boot to console
id:3:initdefault:
# Boot to X11
#id:5:initdefault:

...

# Example lines for starting a login manager
#x:5:respawn:/opt/kde/bin/kdm -nodaemon
oraz dodałem uruchamianie kdm jako demona w /etc/rc.conf DAEMONS=(syslog-ng dbus hal network bluetooth kdm @autowifi netfs @crond) Taka konfiguracja działa bezproblemowo. Uruchomiłem więc kbluetooth4 i skonfigurowałem resztę brakujących rzeczy. Przede wszystkim zmieniłem tryb pracy adaptera BT na laptopie z ukrytego na wykrywalny: A następnie ustawiłem akceptację połączeń przychodzących z komórki (Tasks -> Set Trusted). Teraz komunikacja telefon-laptop działa w obie strony. Czas zabawić się telefonem ]:) SE k550 posiada wbudowaną aplikację zwaną "Sterowanie zdalne", która korzysta właśnie z profilu HID BT. Domyślnie posiada ona 3 konfiguracje: Presenter, MediaPlayer oraz Desktop. Jak się można domyśleć służą one do sterowaniem za pomocą komórki prezentacją multimedialną, odtwarzaczem multimedialnym, czy też używaniem jej jako myszki wzbogaconej o kilka dodatkowych klawiszy. Jak to działa? W skrócie to klawiszom telefonu przypisane są zdarzenia (skróty klawiszowe, ruch myszki), które wysyłane są do komputera i tam przetwarzane tak jakby pochodziły z klawiatury/myszki. Mnie jednak nie zadowalają dostępne konfiguracje, więc postanowiłem sobie zrobić kilka własnych. Problem w tym, że nie ma dedykowanej dla Linuksa aplikacji generującej pliki konfiguracyjne, a używanie poprzez wine Windowsowego programu nie pozwala na złożone kombinacje klawiszy. Jeśli pobierzemy sobie pliki konfiguracyjne z komórki przekonamy się, że tak naprawdę są to tarowane archiwa posiadające rozszerzenie .hid. W środku znajduje się zdjęcie (dowolny format, który komórka rozpoznaje) oraz plik .kcf, który tak naprawdę jest plikiem XML. Przykładowo mój plik sterujący amarokiem wygląda następująco:
amarok.kcf(Toggle Plain Text) 

 1
 2
 3
 4
 5
 6
 7
 8
 9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
<!-- Lightnir was hare ]:) -->
<SONY_ERICSSON_REMOTE_CONTROL_CONFIGURATION VERSION = "1.0">
  <KEYMAP>

    <KEY_JOY>
      <ACTION>
        <KEYBOARD MODIFIERS = "0A" USAGEID = "2B"/> <!-- Focus Player -->
      </ACTION>
    </KEY_JOY>
    <KEY_CAM>
      <ACTION>
        <KEYBOARD MODIFIERS = "08" USAGEID = "06"/> <!-- PLAY -->
      </ACTION>
    </KEY_CAM>
    <KEY_1>
      <ACTION>
        <KEYBOARD MODIFIERS = "0A" USAGEID = "2D"/> <!-- REWIND -->
      </ACTION>
    </KEY_1>
    <KEY_2>
      <ACTION>
        <KEYBOARD MODIFIERS = "08" USAGEID = "06"/> <!-- PLAY -->
      </ACTION>
    </KEY_2>
    <KEY_3>
      <ACTION>
        <KEYBOARD MODIFIERS = "0A" USAGEID = "2E"/> <!-- FAST FORWARD -->
      </ACTION>
    </KEY_3>
    <KEY_4>
      <ACTION>
        <KEYBOARD MODIFIERS = "08" USAGEID = "1D"/> <!-- PREV -->
      </ACTION>
    </KEY_4>
    <KEY_5>
      <ACTION>
        <KEYBOARD MODIFIERS = "08" USAGEID = "19"/> <!-- STOP -->
      </ACTION>
    </KEY_5>
    <KEY_6>
      <ACTION>
        <KEYBOARD MODIFIERS = "08" USAGEID = "05"/> <!-- NEXT -->
      </ACTION>
    </KEY_6>
    
    <KEY_STAR>
      <ACTION>
        <KEYBOARD MODIFIERS = "0A" USAGEID = "1C"/> <!-- RANDOM -->
      </ACTION>
    </KEY_STAR>

    <KEY_HASH>
      <ACTION>
        <KEYBOARD MODIFIERS = "08" USAGEID = "10"/> <!-- MUTE -->
      </ACTION>
    </KEY_HASH>

    <KEY_VOL_UP>
      <ACTION>
        <KEYBOARD MODIFIERS = "08" USAGEID = "2E"/> <!-- VOL UP -->
      </ACTION>
    </KEY_VOL_UP>
    <KEY_VOL_DOWN>
      <ACTION>
        <KEYBOARD MODIFIERS = "08" USAGEID = "2D"/> <!-- VOL DOWN -->
      </ACTION>
    </KEY_VOL_DOWN>
  </KEYMAP>
</SONY_ERICSSON_REMOTE_CONTROL_CONFIGURATION>
Jak widać plik .kcf zawiera serię wpisów o podobnej treści. Dla przykładu: 
1
2
3
4
5
    <KEY_2>
      <ACTION>
        <KEYBOARD MODIFIERS = "08" USAGEID = "06"/> <!-- PLAY -->
      </ACTION>
    </KEY_2>
Taki wpis oznacza, że wciśnięcie na telefonie klawisza "2" generuje skrót klawiszowy Win+C, który tak się akurat składa jest globalnym skrótem klawiszowym w amaroku, który uruchamia odtwarzanie. Wartość wpisu "MODIFIERS" określa kombinację klawiszy modyfikujących (Alt, Ctrl, Shift, GUI). W tym wypadku szesnastkowe "08" odnosi się do lewego klawisza GUI, czyli po prostu Win. Szczegółowy opis można znaleźć w dokumentacji HID dla Sony Ericssonów (str. 18). Z kolei wartość USAGEID określa wciśnięty niemodyfikujący klawisz na klawiaturze, w tym wypadku C. Wartości USAGEID można sobie wyszukać w oficjalnej dokumentacji USB HID począwszy od strony 53. Teraz wystarczy tylko stworzyć sobie plik amarok.hid tar -cvvf amarok.tar amarok.kcf amarok.jpg
mv amarok.tar amarok.hid i wysłać go na telefon używając OBEX. Telefon automatycznie rozpozna format i doda do obecnych konfiguracji aplikacji "Sterowanie zdalne". Mam nadzieję, że tekst okaże się pomocny nie tylko mnie jako "przypominajka".

Pozdrawiam runicznie,
ᛚᛁᚷᚼᛐᚿᛁᚱ
Autor: o
Etykiety: ,

2 komentarze:

Anonimowy pisze...

Dzieki za ciekawe informacje

9:02 PM
Izabella Nowotka pisze...

Ciekawy artykuł. Pozdrawiam.

10:09 PM

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)